Groei in spiritualiteit
Ik krijg vaak vragen van mensen over hoe meer te kunnen groeien in spiritualiteit. De meeste mensen die bij mij komen dienen vaak een andere weg af te leggen om bij spirituele gaven te komen dan het volgen van één van de vele intuïtieve en spirituele cursussen die er worden aangeboden. Er is is niks mis met deze cursussen, alhoewel ik mensen wel altijd adviseer hierbij heel goed naar hun gevoel te luisteren om zo goed het kaf van het koren te kunnen scheiden, maar voor velen is er een andere weg mogelijk die hen meer zal verbinden met hun natuurlijke kwaliteiten. In plaats van weer iets nieuws erbij te leren, terug gaan naar je ziel en daarmee naar de missie waarmee jij de aarde komt verrijken.
Laat ik allereerst vertellen dat er verschillende opvattingen over spiritualiteit bestaan. Hier is iedereen vrij om zelf invulling aan te geven. Voor sommige mensen is spiritualiteit een diepe verbintenis met het leven, voor anderen heeft het misschien meer te maken met spirituele gaven. Volgens mij zijn hier geen goede of foute antwoorden mogelijk en is spiritualiteit altijd diep persoonlijk en tegelijkertijd universeel en verbindend.
Wanneer we spreken over spirituele zielen dan spreken we over spiritueel begaafde zielen en in dat geval gaat spiritualiteit dus over spirituele gaven. Echter zijn er ook mensen die werken met spiritualiteit zonder dat zij een spiritueel begaafde ziel hebben. Wat dit precies inhoudt en ook waar het verschil zit is moeilijker uit te leggen dan je misschien zou verwachten maar ik ga een poging doen.
Spiritualiteit is eigenlijk nauw verbonden met gevoeligheid en sensitiviteit. Wanneer je een hoog niveau van één van beide of beiden hebt heeft dat een aantal kenmerken. Vaak heb je een fijngevoeliger veld waardoor je makkelijker signalen kan oppikken. Dit maakt vaak dat je chakra’s ook fijngevoeliger zijn en deze kunnen ons verbinden met de lichtwereld. Wanneer je chakra’s goed ontwikkeld zijn is het eigenlijk zo dat ze een hoge mate van fijngevoeligheid hebben. Deze fijngevoeligheid heeft veel te maken met licht en dan met specifieke lichtfrequenties. Deze lichtfrequenties maken dat je je af kan stemmen op andere lichtfrequenties en zo in contact kan komen met de wereld aan de andere kant van de sluier.
Nou wil het dat je spiritualiteit niet altijd hoeft te beoefenen vanuit een hoog niveau van fijngevoeligheid. Mensen die minder vanuit gevoeligheid en/of sensitiviteit met spiritualiteit werken passen eerder een trucje toe. Deze trucjes kunnen door iedereen geleerd worden, alleen lang niet iedereen zal daar interesse in hebben. Laat ik voorop stellen dat ik met trucjes niks negatiefs bedoel en dat het gewoon een vaardigheid is zoals alle vaardigheden die we hier op aarde kunnen leren. Wel zit er best veel verschil tussen het werken met spirituele gaven vanuit relatief lagere frequenties en het werken met spirituele gaven vanuit hogere frequenties. Mensen die vanuit lagere frequenties (en dus minder vanuit gevoeligheid/sensitiviteit) werken zullen eerder contact maken met de astrale wereld en bijvoorbeeld veel makkelijker contact kunnen maken met overledenen dan met opgestegen meesters of andere hoog frequente energieën. Wederom is dit niet goed of slecht maar wel een verschillende insteek. Degene die vanuit lagere frequenties werken hebben dus een minder fijngevoelig veld en daarom minder licht. Hun spiritualiteit is meer van een aards niveau dan van zielsniveau en dit is een belangrijk onderscheid om te maken. Aardse spiritualiteit is fundamenteel anders dan spiritualiteit op zielsniveau en dus is er een andere weg van groei. Mensen die op een aards niveau met spiritualiteit werken, werken eigenlijk vanuit een ander veld wat minder gevoelig is en lager in frequentie. Het betekent niet dat zij geen hoog frequent veld hebben, alleen dat ze hun spiritualiteit niet van daaruit beoefenen. Zij hebben bijna een omgekeerde weg af te leggen dan spirituele zielen, een weg waarbij ze hun spiritualiteit steeds meer op zielsniveau proberen te integreren. Dit is hoe zij groeien in spiritualiteit.
Spirituele zielen dienen hun spiritualiteit meer te verankeren in hun aardse systeem. Zij hoeven niet vanuit een ander veld te gaan werken maar dienen dit veld wel te aarden in hun aardse zijn, pas dan krijgen zij ook echt toegang tot hun spiritualiteit. Wat voor hen heel belangrijk is, is dat zij zich goed gaan afstemmen op hun ziel en hun ziel meer gaan integreren in hun aardse zijn. Het is belangrijk dat steeds meer delen van hun ziel of hun hoger zelf gaan indalen omdat ze daarmee steeds meer toegang krijgen tot de capaciteiten van hun ziel.
We spreken in dit geval niet zo zeer van spirituele groei maar meer van ontwikkeling omdat de gaven namelijk in de kiem al aanwezig zijn.
Ook spirituele zielen kunnen nog spirituele groei op doen echter is de aarde hier niet de plek voor. Wanneer zij graag spiritueel verder willen groeien zullen zij dat op andere planeten in andere dimensies doen.
Groei in bewustzijn
Spirituele groei kan erg waardevol zijn maar niet voor iedere ziel weggelegd. Iedere ziel draagt z’n eigen kwaliteiten met zich mee en over het algemeen willen we in die kwaliteiten verder groeien. Spirituele zielen zullen dus graag verder willen groeien in spiritualiteit en niet-spirituele zielen zullen die behoefte veel minder snel voelen. Dit verlangen kan wel ontstaan en als ziel zijn we altijd vrij om dat verlangen te volgen.
Wat veel belangrijker is voor de ziel, en de mens, is groei in bewustzijn. Groei in bewustzijn is hetzelfde als groei in vrijheid en in liefde. Bewustzijn valt zich het beste te omschrijven als puur en zuiver intellect. Er is eigenlijk geen betere omschrijving voor dan de naam zelf, bewustzijn. Waarom groei in bewustzijn groei in vrijheid en liefde betekent wil ik graag proberen uit te leggen.
Als mens dragen we in meer of mindere mate schaduw met ons mee. Dit zijn onbewuste stukken eigenlijk altijd ontstaan vanuit pijn. Deze pijn vertroebeld onze waarneming waardoor deze niet zuiver meer is. We gaan als het ware een bril dragen met tegelijkertijd oogkleppen op. Deze bril staat voor de pijn die ons gevormd heeft. Het is onze conditionering die ontstaan is als copingsmechanisme om met de pijn om te gaan die we niet onder ogen kunnen zien.
De oogkleppen staan voor het beperkte zicht wat wij hebben vanuit ons beperkte bewustzijn. Eigenlijk heeft alleen God volledig bewustzijn daar God al het zuivere bewustzijn vormt, wij als ziel zijn daar slechts een onderdeel van. Vanuit die optiek zullen wij nooit volledig bewustzijn hebben, ons zicht is altijd beperkt en de hele puzzel zullen wij nooit kunnen bevatten. Waar wij wel naar kunnen streven is om ons zicht steeds meer te verbreden en zo steeds meer God te worden.
Eerder heb ik al eens geschreven dat God zich waarschijnlijk het beste laat omschrijven als onvoorwaardelijke liefde. Dit kunnen we goed terug zien in onze groei in bewustzijn. Met groei in bewustzijn verruimt onze keuzemogelijkheid. Er zijn mensen die maar weinig pijn met zich mee dragen en zij zullen meer vrijheid in keuze ervaren omdat zij niet zo beperkt worden door alle overtuigingen, angsten en beperkende gedachtes die zo vaak gepaard gaan met pijn. Hun conditionering heeft zich anders gevormd omdat zij maar weinig pijn hadden om uit de weg te gaan.
Echter zegt weinig pijn met je mee dragen niks over je groei in bewustzijn. Deze mensen kunnen een zuiverdere bril dragen die ze dus meer vrijheid verleent maar tegelijkertijd een erg beperkt bewustzijn hebben. Zij zullen een ruimere keuzemogelijkheid ervaren maar de keuzes die ze maken hoeven lang niet altijd op liefde gebaseerd te zijn. Dit is waar bewustzijnsverruiming komt kijken want een verruimd bewustzijn zal altijd keuzes maken gebaseerd op liefde.
We denken als mens weleens dat we vrij zijn in onze keuzes maar meestal hebben we niet door wat voor invloeden er allemaal mee spelen die ons weg houden bij het maken van keuzes puur vanuit liefde. Deze invloeden zijn onbewust en de keuzes van daaruit gemaakt zijn ons daarom niet echt aan te rekenen, we doen simpelweg maar wat in ons vermogen ligt. Een goed voorbeeld hiervan zijn vorige levens, waar ik later nog een keer dieper op in zal gaan.
Om keuzes te kunnen maken vanuit liefde dienen we liefde te integreren in ons bewustzijn. Net als alles in het leven draagt ook liefde een frequentie en hoe meer van deze frequentie we integreren hoe meer uit liefde we zullen bestaan en daarom keuzes zullen maken in overeenstemming daarmee.
Daar groei altijd positief is zullen we nooit kunnen groeien in bijvoorbeeld haat, verbittering of onverschilligheid, groei gaat altijd over licht en deze frequenties dragen geen licht. Deze frequenties vallen niet onder de noemer God en zijn dus geen zuiver bewustzijn. Zij zijn eigenlijk altijd schaduw verpakt in een bepaald jasje. Pas wanneer we dit jasje uit doen en echt contact gaan maken met deze frequentie/emotie komen we bij wat er werkelijk onder zit en dat is meestal een vorm van angst. Wanneer we deze angst kunnen voelen en er liefde aan kunnen geven dan zijn we in staat om van dit stukje schaduw licht te maken. Dit is uiteindelijk hoe we allemaal dienen te groeien, door onze lage frequenties om te zetten in licht.
Je kunt ook groeien in bewustzijn door direct lichtfrequenties te integreren, alleen is het omzetten van schaduw in licht belangrijker omdat we zo nieuw licht creëren waar eerst alleen schaduw was. Wanneer we groeien in licht door direct lichtfrequenties te integreren zijn we eigenlijk al bestaand licht in ons eigen bewustzijn aan het integreren en bij het omzetten van schaduw creëren we echt nieuw licht. In het eerste geval integreren we een stukje van God en in het tweede geval breiden we God uit.
Ik wil afsluiten met een oefening die je heel gemakkelijk kan doen om meer bewustzijn te creëren en dat is door jezelf bij iedere keuze waar je voor staat de vraag te stellen: wat zou liefde doen of wat zou een liefhebbend persoon doen? Vergeet daarbij alles wat je geleerd hebt en denkt te weten maar laat je alleen leiden door de pure liefdevolle ingeving als antwoord op je vraag. Wanneer je dit regelmatig beoefent zal je dichter bij je ware natuur gaan komen in plaats van het aangeleerde gedrag waar we vaak vanuit handelen.